Esti garapiellu rellatos ye l'amuesa'l sentir d'una muyer ñacía xunto'l Nalón y la estremadura d'ellos: surrealistes, otros calistraos de melanconía, dalgún d'alcordances de neñez, fae arriquecer el conxuntu.

Anguaño, escosu'l carbón y tamién les ganes de picalu, el concursu d'entibadores nun tien razón de ser y esti ríu carboneru yá nun sedrá namái qu'un recuerdu, pero enxamás nun s'escaecerá la so remembranza como símbolu de greisca, de solidaridá hestórica y cultura minera.